Τελευταίες παραστάσεις

16, 17, 18, 19

23, 24, 25,26

ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2020

ΠΕΜΠΤΗ, ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΣΤΙΣ 20.15

&

ΣΑΒΒΑΤΟ, ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤΙΣ 18.00

Η Αγάπη (ή Φαντάσματα ενός Μη Τόπου) επιστρέφει στην Ομόνοια, στο κτίριο του  Μπάγκειου Ξενοδοχείου, για να διερευνήσει και πάλι τις διαδρομές της αγάπης μέσα από τη συνομιλία εικαστικών, θεατρικής πρακτικής-περφόρμανς και λογοτεχνίας.

Το καλλιτεχνικό εγχείρημα Αγάπη (ή φαντάσματα ενός Μη Τόπου) είναι μια διαδραστική, work in progress παράσταση και εικαστική έκθεση μαζί, που αναπτύσσεται στο χώρο του Μπάγκειου κτιρίου, από την είσοδο, σε όλο τον τρίτο όροφο του κτιρίου και στη διαδρομή προς αυτόν, στην Πλατεία Ομονοίας.  Φιλοδοξεί να δημιουργήσει μια «θραυσματική πόλη αγάπης», ένα έργο και συγχρόνως μια πλατφόρμα πειραματισμού που θα εξελίσσεται και θα αναδιατάσσεται με το χρόνο, συνδέοντας τον ενδιάμεσο, εφήμερο και πορώδη χαρακτήρα της Πλατείας Ομονοίας με ένα άχρονο σύμπαν αισθημάτων.

Ηθοποιοί, χορευτές-περφόρμερ, εικαστικοί, μουσικοί, συγγραφείς κ.ά. γίνονται οι δημιουργοί μιας «πόλης» από τα «θραυσματικά υλικά της αγάπης»: τον μετεωρισμό και την απουσία της αγάπης, τη συνεχή κι απεγνωσμένη αναζήτησή της, την πληρότητα, σωματική και ψυχική, που φέρνει η αγάπη, τις αισθήσεις που ενεργοποιεί η αγάπη, την εξάντληση και το πέρας της αγάπης, αλλά και την κατασκευή του υποκειμένου και του φύλου μέσα από την αγάπη, την ταξική και πολιτισμική παράμετρο του συναισθήματος.

Χαράσσονται έτσι διαδρομές μέσα στο κτίριο που μας οδηγούν σε μια υπαρξιακή καταβύθιση και διατυπώνουν ερωτήματα πάνω στην πολιτική και κοινωνική διάσταση της Αγάπης, αποκαλύπτοντας τις πολλαπλές προβολές και τη διαχειριστική χρήση της, τις κατασκευές και την αντιστροφή της έννοιας που φτάνει μέχρι τον εκφυλισμό της.

Αποτελεί η αγάπη ως υπαρξιακό δομικό υλικό της ζωής μας ουτοπία; Είναι ένα τοπίο σε έναν μη τόπο; Είναι πέρα από το χρόνο; Είναι εμπειρία; Είναι μια διαμεσολάβηση αισθημάτων; Είναι η απουσία της; Είναι μια απάτη; Μια κατασκευή; Ένα κάλεσμα; Μια κραυγή; Είναι εκ Θεού; Είναι βαθιά ανθρώπινη; Είναι δύναμη; Είναι αδυναμία; Είναι εγωιστική; Είναι απροϋπόθετη; Είναι σκληρή; Είναι πόνος; Είναι πληρότητα; Έχει κοινωνική διάσταση; Τι σημαίνει αγαπώ; Τι σημαίνει δρω με αγάπη; Είναι μια «ιδανική πολιτεία»;

Η Αγάπη (ή Φαντάσματα ενός Μη Τόπου) είναι μια έκθεση σύγχρονης τέχνης και συγχρόνως μια παράσταση που στηρίζεται στη φόρμα του devised theatre. Τα καλλιτεχνικά έργα απλώνονται σε όλο το χώρο του κτιρίου ή σε μέρος αυτού, και δημιουργούν μια υπαρξιακή διαδρομή, λειτουργώντας ταυτόχρονα ως αυτόνομα εικαστικά έργα αλλά και ως τοπόσημα γύρω από τα οποία αναπτύσσεται η επίδραση-διάδραση των περφόρμερ και των υπόλοιπων στοιχείων της παράστασης. Έτσι, τα έργα μετουσιώνονται-μεταμορφώνονται σε δομικά δραματουργικά στοιχεία της παράστασης και αποτελούν ένα ακόμα στοιχείο της αφήγησης.

Η παράσταση αντλεί υλικό από κλασικά και σύγχρονα κείμενα της παγκόσμιας λογοτεχνίας και φιλοσοφίας όπως: Μπερνάρ Μαρί Κολτές, Τζόρτζιο Αγκάμπεν, Αντόνιο Νέγκρι, Ίταλο Καλβίνο, Πολ Ρικέρ, Χάνα Άρεντ, Τζελαλεντίν Ρουμί, Σάρα Κέην, Χ. Λ. Μπόρχες, Απόστολος Παύλος, Άσμα Ασμάτων, Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, Νίκου Γ. Πεντζίκη, Κώστα Κωστάκου, Σάββα Μιχαήλ, Σταύρου Ζουμπουλάκη, Ιωάννη Χρυσοστόμου, Μαρίνας Τσβετάγιεβα, Χέρμαν Μελβίλ, όπως και από προσωπικές αφηγήσεις κ.ά.

Συντελεστές – Καλλιτέχνες

Ιδέα -Σύνθεση-Σκηνοθεσία- Επιμέλεια: Ελένη Καλαρά

Σύμβουλος δραματουργικής σύνθεσης: Μάριος Χατζηπροκοπίου

Σύμβουλος επιμέλειας έκθεσης: Θεόφιλος Τραμπούλης

Σκηνική επιμέλεια χώρου, κοστούμια: Kenny MacLellan

Σχεδιασμός ήχου: Ελένη Καβούκη

Επιμέλεια κίνησης: Μυρτώ Δελημιχάλη

Σχεδιασμός φωτισμού: Χάρης Δάλλας

Βοηθός Σκηνοθέτη: Μυρτώ Δελημιχάλη

Υπεύθυνος παραγωγής: Σταμάτης Τσιμπίδης

Βοηθός παραγωγής: Δώρα Κόχυλα

Βοηθός ήχου: Ευτυχία Καμενάκη

Οπτική ταυτότητα: The Birthdays Design

Video trailer: Ιάσων Αθανασιάδης/Iason Athanasiadis

Φωτογραφίες παράστασης: Παναγιώτης Ευαγγελίδης, Δημήτρης Συρανίδης, Ιάσων Αθανασιάδης

Ηθοποιοί-χορευτές/περφόρμερ:  Ηλίας Βογιατζηδάκης, Ορφέας Γεωργίου, Μυρτώ Δελημιχάλη, Ελένη Καλαρά, Αναστασία Κατσιναβάκη, Βαγγέλης Παπαδάκης, Ευαγγελή Φίλη, Χάρης Φραγκούλης, Αλεξάνδρα Χασάνη.

Εικαστικοί:  Μαργαρίτα Αθανασίου, Αντώνης Αντωνίου, Μανώλης Δασκαλάκης-Λεμός, Γιάννης Ισιδώρου, Αλεξία Καραβέλα, Χριστίνα Κατσάρη, Καρολίνα Κρασούλη,  Άννα Λάσκαρη, Κυριακή Μαυρογεώργη, Βασίλης Παπαγεωργίου.

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ –ΕΙΚΑΣΤΙΚΗΣ ΕΚΘΕΣΗΣ

Ημέρες παραστάσεων:

 Πέμπτη, Παρασκευή 20.15

 και Σάββατο, Κυριακή: 18.00

Τελευταία παράσταση 26 Ιανουαρίου 2020

Αυστηρή ώρα προσέλευσης: 15 λεπτά νωρίτερα

Διάρκεια παράστασης: 120 λεπτά

Μπάγκειον Ξενοδοχείο

(3ος όροφος και η διαδρομή από την είσοδο έως αυτόν), στην Ομόνοια.

Εισιτήρια:

12,00 ευρώ, μειωμένο/ ατέλεια 7,00 ευρώ

Προπώληση: viva.gr

Απαραίτητη η τηλεφωνική κράτηση: 694 7632298

Σύνδεσμος για το video trailer της παράστασης

https://www.youtube.com/watch?v=EP9aX5wecQA

ΕΓΡΑΨΑΝ ΓΙΑ ΜΑΣ (αποσπάσματα)

--«…αυτή τη δουλειά με τις πολλές περφόρμανς, τα ωραία κείμενα, τους εξαιρετικούς ηθοποιούς, που φτιάχνουν με «θραύσματα της αγάπης», θαύματα, μη τη χάσετε. Μέσα στα δωμάτια του παλιού ξενοδοχείου, μέσα στα ξέφτια των ανθρώπων, μια εμπειρία που μου θύμισε σε προθέσεις και ένταση τον Εθνικό Ύμνο του Μαρμαρινού. Εδώ έχει πάει ακόμα πιο πέρα, πιο ψηλά, το πράγμα. Στο τέλος μετά από ένα λυτρωτικό τρυφερό χορό, ρίξτε μια ματιά από το παράθυρο, από ψηλά στη ξεχαρβαλωμένη πλατεία Ομονοίας και όλα θα πάρουν άλλο νόημα».

Αργυρώ Μποζώνη, δημοσιογράφος και κριτικός

-- «Η Αγάπη στο Μπάγκειον είναι ένα πάμπλουτο φτωχό θέατρο, teatro povero, στο οποίο οι θεατές περπατούν μες στη φαντασμαγορία της πόλης και στις μικρές εκρήξεις αισθημάτων και υπάρξεων στις αίθουσες του τρίτου ορόφου, είναι υπερδραματικά ταμπλώ βιβάν στον μαγικό ακάλυπτο, ψίθυροι και τριγμοί μαρμάρων, είναι μια περικύκλωση της αγάπης: είναι δυνατόν να συμβεί; ποιον αγαπούμε; ποιος μας αγάπησε; μας χάιδεψε; μας θέλησε και μας συχώρεσε; Το poltergeist της αγάπης μάς στοιχειώνει, όπως το Μπάγκειον το στοιχειώνουν μποέμ, χορεύτριες, ηθοποιοί, πότες, χαμένες ψυχές, περαστικοί, πλάνητες και πλανεμένοι».

Νίκος Ξυδάκης, δημοσιογράφος, πρώην αρχισυντάκτης πολιτιστικού στην Καθημερινή της Κυριακής

Θάνατος μοιρολόι. Γάμος γιορτή. Παρόμοιες όψεις της κοινης εμπειρίας. Φθορά και αναγέννηση. Η τελετουργία που λειτουργεί ως σημείο αφετηρίας στη διαδραστική παράσταση Αγάπη (ή Φαντάσματα ενός Μη Τόπου) της Ελένης Καλαρα και της ομάδας Blow- Up στο Μπάγκειον, δεν σου αφήνει περιθώριο να κάνεις πίσω. Εμπλέκεσαι κατευθείαν. Μετά ανεβαίνεις σκαλιά. Πόσα γαμημενα σκαλιά πρέπει ν ανεβείς για να βρεις αυτό που θέλεις («Είσαι η αγάπη μου;», «Μ αγαπάς;»); . Ή για να μην το βρεις ποτέ. Ή για να το βρεις και να σε διαλύσει. Ή για να το βρεις και να το διαλύσεις εσύ. Όλες οι εκδοχές, οι φάσεις και οι όψεις της «αγάπης» θίγονται σ΄αυτή την παράσταση η οποία αξιοποιεί θαυματουργά τους δοκιμασμένους, ρημαγμένους χώρους του παλιού ξενοδοχείου που διατηρεί όμως το αριστοκρατικό του μεγαλείο. Ο συμβολισμός είναι σαφής κι από αυτή την άποψη: εισέρχεσαι σ΄ένα μεγαλειώδη χώρο, στη διαδρομή όμως τα πατώματα τρίζουν, μπορεί να σκοντάψεις, οι τοίχοι ξεφλουδίζουν, θα βρεθείς στο σκοτάδι για να σε βρει το φως κι αντίστροφα. Αυτό που βρίσκεις καταρχάς είναι τα έργα της έκθεσης σύγχρονης τέχνης που αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της παράστασης. Είναι τα έργα που αποτελούν σταδιακά το σκηνικό για να ξετυλιχθεί σε διαφορετικά σημεία του τρίτου ορόφου αυτή η ολιστική προσέγγιση, με όλες τις αισθήσεις, της έννοιας «αγάπη». Που είναι τρυφερή ή και επικίνδυνα κοφτερή. Που είναι άγγιγμα, φιλί διστακτικό, φιλί παθιασμένο, ηχηρό, παιδικό. Που είναι φως καλοκαιρινό ή ψυχρό ή είναι σκοτάδι. Που είναι ανάμνηση στο γυμνό εκτεθειμένο σώμα. Που είναι μουσική μία άρια, ένα τραγούδι του Ζαμπέτα, ένα ντίσκο κομμάτι. Που είναι παράθυρο και κοιτάς απέναντι. Που είναι πόρτα και κοιτάς δίπλα. Που μυρίζει προζύμι και είναι ζυμωτό ψωμί ή τσουρέκι βουτηγμένο στο κακάο ή κόλυβα ή ψωμί και κρασί και «λάβετε φάγετε τούτο εστί το σώμα μου» και η Μαγδαληνή στην πιο απόλυτη ερωτική προσφορά να πλένει τα πόδια του Ιησού. Και που είναι θραύσματα αναμνήσεων λουσμένα στο φως: γενέθλια, το πατρικό σπίτι, μία πολυθρόνα, ο «τόπος μου». Αλλά όχι μόνον αυτά τα βελούδινα. Κι άλλα κοφτερά σαν τη λάμα στον πάγο και τη συνειδητοποίηση της ματαιότητας, σαν το κρύο νερό στην πλάτη και την αμφισημία της μητρικής αγάπης, σαν τη μοναξιά στα δωμάτια, σαν τα λόγια της Σάρα Κέιν ή του Δημητριάδη ή του Κολτές... Κι όλα νερό. Παντού νερό. Απ τον αμνιακό σάκο μέχρι αυτό που κατρακυλά στη ραχοκοκαλιά σου. Να τη δείτε αυτή την παράσταση. Εγώ την είδα και το πρώτο μισάωρο αισθάνθηκα κάπως άβολα, κουμπωμένη στην αρχή, αμυντική στην αρχή..Μετά σ αυτόν τον καλειδοσκοπικό κόσμο το «μετά» ακόμα κι αν η διαδρομή είναι κοινή, είναι απολύτως προσωπικό…Αν λυθείς, αν βουτήξεις σ΄αυτά τα άγνωστα νερά; (Laschia ch'io pianga).
Υ.Γ. Εάν μια τέτοια παράσταση που αξιοποιεί τα «υλικά» του θέατρου για να μεταφέρει την εμπειρία του θεατή σε ένα άλλο επίπεδο δεν επιχορηγείται, τότε ο θεσμός των επιχορηγήσεων όπως λειτουργεί είναι βαθιά αποτυχημένος. Που είναι.

Ναταλί Χατζηαντωνίου, αρχισυντάκρια πολιτιστικού, Έθνος

-- «Αν αγαπήσαμε αυτή την παράσταση ένα τσακ περισσότερο από τις υπόλοιπες, όχι μονάχα για τις εξαίρετες ερμηνείες ή για την πλήρη συμμετοχή της γεύσης, της όσφρησης και της αφής, αλλά κυρίως γιατί πρόκειται για ένα μίγμα τεχνών, ένα εγχείρημα συνομιλίας/ συνύπαρξης του θεάτρου, της λογοτεχνίας, των εικαστικών τεχνών, της κινητικής περφόμανς, της μουσικής με όλα αυτά να συνυπάρχουν και αναδομούνται όπως τα υφάσματα ξαναγεννιούνται μέσα από το πλέξιμο των γιαγιάδων, και αν αυτό δεν είναι ο ορισμός της μεταμοντέρνας τέχνης του σήμερα, τι είναι;»

Arts4

-- «Την ώρα που το devised theatre βαδίζει ολοταχώς προς τον ακαδημαϊσμό, μια δεμένη ομάδα από ηθοποιούς, χορευτές, εικαστικούς, περφόρμερς, δημιουργεί ένα σκηνικό γεγονός αφοπλιστικής ευθύτητας και γοητείας. Δύο μαγικές ώρες σε ένα συναρπαστικό χώρο…»

Γιώργος Βουδικλάρης, δημοσιογράφος και κριτικός, Artivist

Πρόκειται για ένα εγχείρημα πολύ διαφορετικό, ευφυές και ενδιαφέρον, το οποίο πραγματεύεται το ζήτημα της αγάπης υπαρξιακά, ιστορικά, ανθρωπολογικά, αισθητηριακά κι αισθησιακά.
Μπορεί αποχωρώντας από το Μπάγκειον κάποιος να νιώσει πιο ανάλαφρος, άλλος προβληματισμένος ή συγκινημένος. Σίγουρα, όμως όλοι θα έχουν καθρεφτίσει προσωπικές τους πτυχές, διότι αυτό το θέαμα δεν μπορεί να αφήσει κανέναν αδιάφορο.
Να σπεύσετε. Με αγάπη.

Μυρτώ Παπαϊωάννου, Texnes-Plus.gr

--«Μια παράσταση που αν την κοιτάξεις στα μάτια, μπορεί και να αγκαλιάσεις τον πάγο βουρκώνοντας μαζί του».
Παναγιώτης Καλυβίτης, fragilemag.gr 

Gioacchino Rossini

«Ο Κουρέας της Σεβίλλης»
 

Κωμική όπερα σε συναυλιακή μορφή, σε όργανα εποχής

από τους Μουσικούς της Καμεράτας– Ορχήστρας

των Φίλων της Μουσικής και τον Γιώργο Πέτρου

Σάββατο 1 Φεβρουαρίου | 20:30

Αίθουσα Χρήστος Λαμπράκης  

Με ελληνικούς υπέρτιτλους

«Ο Κουρέας της Σεβίλλης», το αριστουργηματικό έργο του Ροσσίνι, που γοητεύει μικρούς και μεγάλους με τη σπιρτάδα και τη μουσική του ποιότητα, επιστρέφει από τους Μουσικούς της Καμεράτας–Ορχήστρας των Φίλων της Μουσικής και τον Γιώργο Πέτρου –έναν μαέστρο διεθνώς αναγνωρισμένο για τις εξαίρετες ροσίνειες ερμηνείες του– στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών το Σάββατο 1 Φεβρουαρίου στις 8:30 το βράδυ, σε μια συναυλιακή παράσταση-έκπληξη όργανα εποχής (με ελληνικούς υπέρτιτλους). Το σύνολο που φημίζεται για τις ιστορικά τεκμηριωμένες ερμηνείες του και το λαμπερό διεθνές καστ φιλοδοξούν να αφήσουν στο κοινό εξίσου άριστες εντυπώσεις με την κοντσερτάντε παρουσίαση της διάσημης κωμικής όπερας πριν από δύο χρόνια στην Αίθουσα Χρήστος Λαμπράκης. Αυτή τη φορά μάλιστα, οι θεατές θα έχουν τη σπάνια ευκαιρία να ακούσουν την περίφημη άρια του Κόμη Αλμαβίβα «Cessa di più resistere» που, λόγω της παροιμιώδους δυσκολίας της, παραλείπεται από τις περισσότερες παραγωγές. Στους βασικούς ρόλους εμφανίζονται οι: Germán Olvera (Φίγκαρο), Mark Milhofer (Κόμης Αλμαβίβα), Μαίρη-Έλεν Νέζη (Ροζίνα), Bruno Praticò (Μπάρτολο), Χριστόφορος Σταμπόγλης (Μπαζίλιο), Αναστασία Κότσαλη (Μπέρτα). 

Το πρόγραμμα των Μουσικών της Καμεράτας για τον Φεβρουάριο περιλαμβάνει μία ακόμη συναυλία σε όργανα εποχής (22.2.2020) με κοντσέρτα του Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ για πολλαπλά πληκτροφόρα όργανα. Επίσης, τον Μάρτιο έχουν προγραμματιστεί άλλες δύο εμφανίσεις της Ορχήστρας στο Μέγαρο. Η πρώτη (8.3.2020) έχει τίτλο «Berlioz και Wagner: Για τον έρωτα…» και είναι αφιερωμένη στην Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας (μουσική διεύθυνση: Ζωή Ζενιώδη), ενώ η δεύτερη (26.3.2020) αποτελεί έναν μουσικό φόρο τιμής του φημισμένου συνόλου στην Ελληνική Επανάσταση του 1821. Διευθύνει ο Λουκάς Καρυτινός.

Συμπαραγωγή | ΑΝΝΑ ΓΙΩΤΗ ΜΟΝ ΙΚΕ – Μέγαρο Μουσικής Αθηνών 

Τιμές εισιτηρίων 

9 € (φοιτητές, νέοι έως 25 ετών, άνεργοι, πολύτεκνοι, ΑμεΑ, 65+ ) ● 12 € ● 18 € ● 25 € ● 28 € ● 30 € ● 35 €

Eισιτήρια 

 210 72 82 333, megaron.gr 

και σε όλα τα καταστήματα 

Πληροφορίες 

210 72 82 333 

http://www.megaron.gr 

Στην κατάμεστη αίθουσα της Παλαιάς Βουλής και σε συγκινησιακά φορτισμένο κλίμα, πραγματοποιήθηκε σήμερα το μεσημέρι η τελετή απονομής του σήματος αναγνώρισης από το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού, στο Δημοτικό Μουσείο Καλαβρυτινού Ολοκαυτώματος. Πρόκειται για το πρώτο μη κρατικό μουσείο που λαμβάνει αυτή την πιστοποίηση. Το μουσείο, το οποίο εγκαινιάστηκε το 2005, στεγάζεται στο παλαιό δημοτικό σχολείο των Καλαβρύτων, τόπο μαρτυρίου για τους κατοίκους της πόλης, κατά τη διάρκεια της ναζιστικής κατοχής. Σήμερα, 77 χρόνια μετά, αποτελεί έναν ιστορικό χώρο μνήμης, που προωθεί τη συμφιλίωση των λαών.

Η Υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού κ. Λίνα Μενδώνη στην ομιλία της είπε ότι «η αναγνώριση του Μουσείου Καλαβρυτινού Ολοκαυτώματος είναι το πρώτο βήμα για τη διαδικασία πιστοποίησης που το ΥΠΠΟΑ επιθυμεί να προχωρήσει με ταχείς ρυθμούς, όχι μόνο για τα ιδιωτικά, αλλά και για τα κρατικά μουσεία. Το Δημοτικό Μουσείο Καλαβρυτινού Ολοκαυτώματος είναι το πρώτο ελληνικό μουσείο που ολοκλήρωσε με επιτυχία τον κύκλο της διαδικασίας Αναγνώρισης με την υποβολή των απαιτούμενων φακέλων. Είναι το πρώτο μουσείο που αναγνωρίζεται επίσημα από το Υπουργείο Πολιτισμού ότι έχει οργανωθεί και λειτουργεί σύμφωνα με τα επαγγελματικά και επιστημονικά πρότυπα που το ΥΠΠΟΑ έχει θεσπίσει, δηλ.  σύμφωνα με τις προδιαγραφές του άρθρου 45 του Ν. 3028/2002, δυνάμει του οποίου εξεδόθη το 2011 η υπουργική απόφαση "Περί ίδρυσης και αναγνώρισης μουσείου. Χρειάστηκε να περάσουν αρκετά χρόνια από το 2002 που ψηφίστηκε ο νόμος, μέχρι το 2011, ώστε οι υπηρεσίες του Υπουργείου Πολιτισμού, όχι χωρίς εσωτερικές κατά κύριο λόγο, αλλά και εξωτερικές –λιγότερες-- αντιστάσεις, να προχωρήσουν στην κανονιστική αυτή πράξη, η οποία θέτει τις προϋποθέσεις για την ίδρυση μουσείων από́ το Δημόσιο να  πιστοποιεί μουσεία που δεν ανήκουν στο Δημόσιο.

Το Δημοτικό Μουσείο Καλαβρυτινού Ολοκαυτώματος, εγκαινιάσθηκε το 2005 από τον τότε Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον αείμνηστο Κωστή Στεφανόπουλο και είναι αφιερωμένο στη σφαγή των Καλαβρύτων που συντελέστηκε στις 13 Δεκεμβρίου 1943, όταν όλοι οι κάτοικοι της πόλης οδηγήθηκαν στο Δημοτικό Σχολείο, το οποίο σήμερα στεγάζει το μουσείο. Εκεί διαχωρίστηκαν σε άνδρες και παιδιά άνω των 13 και σε γυναίκες και παιδιά κάτω των 13 ετών και στη συνέχεια η πρώτη ομάδα οδηγήθηκε σε λόφο της περιοχής και εκτελέσθηκε.

Όλοι όσοι έχουν ασχοληθεί με την έκθεση του μουσείου τεκμαίρουν ότι ο τρόπος και η μουσειολογική προσέγγιση, η οποία αξιοποίησε τα υλικά τεκμήρια του γεγονότος αλλά και την προφορική ιστορία, όσο και ο μουσειογραφικός σχεδιασμός, επιτρέπουν στον επισκέπτη να προσεγγίσει ένα τραγικό γεγονός με ακρίβεια, αντικειμενικότητα, με βάση την ιστορική αλήθεια, χωρίς περιττές συναισθηματικές φορτίσεις.

Η συμβολή του στη διατήρηση και ανάδειξη της ιστορικής μνήμης και η πλούσια δραστηριότητά του το έχουν καθιερώσει ως ζωτικό κομμάτι της τοπικής κοινωνίας, αλλά και ευρύτερα. Η εμβέλειά του απλώνεται εντός, αλλά και εκτός των συνόρων της χώρας μας.

Η αναγνώρισή του είναι η χειροπιαστή απόδειξη ότι ανοίγει ένας κύκλος αναβάθμισης όλων των μουσείων της χώρας, ιδιωτικών και κρατικών, που όταν ολοκληρωθεί, όλοι πιστεύουμε ότι θα έχουμε ένα διαφορετικό μουσειακό τοπίο στην Ελλάδα.

Το 2011 άρχισε η διαδικασία για τα μη κρατικά μουσεία. Είναι ώρα για το υπουργείο Πολιτισμού για τις αρμόδιες υπηρεσίες, τα γνωμοδοτικά όργανα, κάτι αντίστοιχο να ξεκινήσει και μάλιστα εμφατικά, για τα κρατικά μουσεία.

Είμαστε σε μια εποχή που μόνο μέσω αξιολόγησης και πιστοποίησης μπορούμε να κατοχυρώσουμε αυτό το οποίο προσφέρουμε. Και αυτό πρέπει να κάνουμε. Η αναγνώριση των μουσείων αποτελεί́ ένα σύστημα αξιολόγησης, το οποίο απουσίαζε μέχρι σήμερα από́ τον κόσμο των ελληνικών μουσείων και τις διοικητικές διαδικασίες της Ελληνικής Πολιτείας.

Δεν είναι όμως τόσο καινούργιο για τον υπόλοιπο κόσμο, αν σκεφτεί κανείς ότι οι ΗΠΑ ξεκίνησαν να πιστοποιούν τις μουσειακές τους υποδομές και τη λειτουργία των μουσείων ήδη από το 1971. Πολλές και σημαντικές ευρωπαϊκές χώρες έχουν καθιερώσει από τη δεκαετία του ’80 και του ’90 τέτοιες διαδικασίες και το σύστημα αυτό έχει επεκταθεί στον Καναδά, στην Αυστραλία, στη Ν. Ζηλανδία και αλλού́. Σήμερα, με τη διαδικασία που ξεκίνησε το 2011 το Υπουργείο Πολιτισμού, περισσότερα από 30 μουσεία έχουν δείξει ενδιαφέρον να μπουν στην διαδικασία πιστοποίησης.

Είναι ένας σημαντικός αριθμός, αν σκεφτεί κανείς ότι για τα ελληνικά δεδομένα, η διαδικασία της οποιασδήποτε αξιολόγησης μάλλον απωθεί και απορρίπτεται. Το γεγονός ότι περισσότερα από 30 μουσεία προσέρχονται αυτοβούλως για να αναγνωριστούν, χωρίς κανείς να τα πιέσει, είναι ένα τεράστιο βήμα.

Η διαδικασία της αναγνώρισης (ή και Πιστοποίησης, όπως εναλλακτικά αναφέρεται συχνά) αφορά σε όλα τα Μουσεία που έχουν τουλάχιστον τριετή λειτουργία από την ίδρυσή τους και στην οποία προσέρχονται εθελοντικά, προκειμένου να αυτοαξιολογηθούν με βάση τις καλύτερες σύγχρονες πρακτικές στο χώρο της μουσειολογίας. Η αυτοαξιολόγησή τους γίνεται με βάση έναν φάκελο, λεπτομερειακά Έντυπα που έχει δημιουργήσει το ΥΠΠΟΑ και αφορά στην επάρκειά τους σε προσφερόμενες υπηρεσίες στους επισκέπτες, σε προσωπικό, σε κτηριακές υποδομές και, φυσικά, στη διαχείριση των συλλογών τους. Η διαδικασία δεν έχει χαρακτήρα αδειοδότησης, αλλά βελτίωσης μέσω της αυτοαξιολόγησης.

Από το 2014 υπάρχει η πρόβλεψη η διαδικασία της πιστοποίησης των Μουσείων, να είναι επιλέξιμη δαπάνη στο ΕΣΠΑ. Μέχρι σήμερα η διαδικασία αυτή δεν αξιοποιήθηκε. Αυτό που ζητώ από τις αρμόδιες Υπηρεσίες του Υπουργείου να προχωρήσουν κατά προτεραιότητα. Μας ενδιαφέρει η αξιολόγηση, μας ενδιαφέρει η πιστοποίηση. Στόχος μας είναι η διαδικασία να τρέξει γρηγορότερα και ουσιαστικά.

Τα κίνητρα και τα ανταποδοτικά́ οφέλη των μουσείων που αναγνωρίζονται είναι σημαντικά́: το “αναγνωρισμένο” μουσείο διαθέτει αυξημένες πιθανότητες να ενταχθεί́ σε προγράμματα χρηματοδότησης και να αντιμετωπιστεί́ με ευελιξία σε ζητήματα κινητικότητας συλλογών και συνεργασιών με άλλες χώρες. Παράλληλα, ανήκει σε ομάδα μουσείων που φέρει ειδικό́ σήμα αναγνώρισης και απολαμβάνει προνόμια (ενημέρωση, προτεραιότητα συμμετοχής σε επιμορφωτικά́ προγράμματα, συμπερίληψη σε μεγάλους ταξιδιωτικούς οδηγούς, προβολή́).

Σήμερα, το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού θέλει να δώσει κάποια επιπλέον κίνητρα. Ένα βασικό θέμα, το οποίο απασχολεί κεντρικά την κυβέρνηση, είναι η προσβασιμότητα των ατόμων που έχουν προβλήματα, στον Πολιτισμό. Επομένως, τα μουσεία τα οποία θα πιστοποιούνται, θα χρηματοδοτούνται από το Υπουργείο Πολιτισμού για την αναβάθμιση των υπηρεσιών τους στην πρόσβασης ΑμεΑ, ή της προσβασιμότητας τυφλών με απτικά συστήματα κλπ.

Χαιρόμαστε ιδιαίτερα που φθάσαμε σήμερα, έστω και με καθυστέρηση στην πρώτη πράξη Αναγνώρισης Μουσείου στην Ελλάδα. Είναι πού σημαντικό ότι η πρώτη αυτή αναγνώριση αφορά στο Δημοτικό Μουσείο Καλαβρυτινού Ολοκαυτώματος. Ήταν από τους πρώτους φακέλους που η τότε αρμόδια Διευθύντρια, η κ. Τέτη Χατζηνικολάου, και πρόεδρος σήμερα της επιτροπής για την πιστοποίηση, έθεσε υπόψη μου, όταν ανέλαβα τη γενική γραμματεία του Υπουργείου τον Μάιο του 1999. Επομένως, έχω κάθε λόγο να χαίρομαι που, έστω και είκοσι χρόνια μετά, το συγκεκριμένο μουσείο απολαμβάνει αυτής της τιμής.

Ελπίζω και εύχομαι το παράδειγμα αυτό, τη διαδικασία της πιστοποίησης, να επισπευσθεί και όλο και περισσότερα μουσεία να ακολουθήσουν το πρότυπο του Μουσείου του Καλαβρυτινού Ολοκαυτώματος».

Από τις 14 Φεβρουαρίου 2019

                                
κάθε Παρασκευή στις 21:00

                    
για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων

Μετά την επιτυχία της μουσικοθεατρικής παράστασης «ΜΑΝΑ» και της κοινωνικής κωμωδίας «550» στο Θέατρο Faust, ο Σταμάτης Πακάκης επιστρέφει στον ίδιο χώρο με τη σκηνοθεσία του έργου του Γιάννη Ρίτσου «Η Σονάτα του Σεληνόφωτος», από την Παρασκευή  14 Φεβρουαρίου 2020.

Λίγα λόγια για το έργο

Το 1956 ο Γιάννης Ρίτσος γράφει το ποίημα «Η Σονάτα του Σεληνόφωτος» το οποίο εμπεριέχεται στην ποιητική συλλογή «Τέταρτη Διάσταση». Ποίημα για το οποίο έλαβε το κρατικό βραβείο ποίησης. Με τη συνοδεία της «Σονάτας του Σεληνόφωτος» του Λούντβιχ βαν Μπετόβεν και συγκεκριμένα του πρώτου μέρους αυτής, βλέπουμε να ξεδιπλώνεται μπροστά μας η ιστορία μιας ηλικιωμένης Γυναίκας. Βλέπουμε τον χρόνο που τρέχει αδίστακτος δίχως να αφήνει χώρο για ζωή. Η Γυναίκα εξομολογείται σε έναν Νέο την ιστορία τόσο τη δική της αλλά και της χώρας μας. Παρατηρούμε την κοινωνία να αλλάζει και να προχωρά με μία νέα δυναμική. Μέσα από αυτό το έργο γινόμαστε μάρτυρες της κοινωνικοπολιτικής αλλαγής της Ελλάδας του τότε.

Σημείωμα Σκηνοθέτη

Ένα όνειρο ζωής εκπληρώνεται! Η ποίηση είναι μία αγαπημένη μου ενασχόληση. Ο Γιάννης Ρίτσος είναι ο αγαπημένος μου ποιητής. Θυμάμαι στην παιδική μου ηλικία να τραγουδάω, ως μέλος παιδικής χορωδίας, μελοποιημένη την ποίησή του και να προσπαθώ να αποκωδικοποιήσω τα νοήματα της. Δεν τα κατάφερνα τότε, ωστόσο με είχαν κερδίσει. Κάτι μαγικό συνέβαινε μέσα μου. Στο Λύκειο ήρθα πρώτη φορά σε επαφή με τη «Σονάτα του Σεληνόφωτος». Ήταν στη διδακτέα ύλη του μαθήματος της Νεοελληνικής λογοτεχνίας. Οι ώρες ανάλυσης με τη φιλόλογό μας, καθώς και η φαντασία μου, έκαναν αυτό το θεατροποιημένο ποίημα να έχει την πρώτη θέση στην καρδιά μου. Θέση που ακόμη και τώρα, μετά από αρκετά χρόνια, δεν κατάφερε να την πάρει κάποιο άλλο. Έτσι, θέλοντας να παρουσιάσω τη «Σονάτα του Σεληνόφωτος» σύμφωνα με την αισθητική και τις καλλιτεχνικές ιδέες μου, πήρα την απόφαση να σκηνοθετήσω αυτό το αριστούργημα της ελληνικής ποίησης. Θέλησα να μείνω πιστός στο κείμενο και να δώσω μία προσωπική σφραγίδα στην παρουσίασή του και στην αποκωδικοποίηση των νοημάτων του, λαμβάνοντας υπόψιν και μελετώντας τη ζωή και το έργο του Γιάννη Ρίτσου.

Συντελεστές:

Σκηνοθεσία-Μουσική & Κινησιολογική Επιμέλεια: Σταμάτης Πακάκης

Βοηθός Σκηνοθέτη-Χορογραφία: Νικόλας Μαρμαράς

Φωτισμοί-Φωτογραφίες-Video: Αναστασία Λουκρέζη

Σκηνικά-Κοστούμια: Νίκος Παπάζογλου

Mua: Cathy Jones

Επικοινωνία: Νατάσα Παππά

Παίζουν:

Μαρία Τζανουκάκη

Τάσος Χρυσόπουλος

Trailer παράστασης: https://youtu.be/y7oX_GYtnTY

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

Ημέρες και ώρες παραστάσεων:

Κάθε Παρασκευή στις 21:00, για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων

Διάρκεια παράστασης: 60 λεπτά

Τιμές εισιτηρίων:

Κανονικό:12€

Μειωμένο (φοιτητές - άνεργοι - ατέλειες):10€

Ομαδικό (από 8 άτομα και άνω): 10€

Κρατήσεις θέσεων:

Τηλ θεάτρου: 210 3234095, 6946680633

Official Facebook Page του Σταμάτη Πακάκη:

https://www.facebook.com/StamatisPak/

Ευχαριστούμε την ομάδα "Πείρα(γ)μα" για την παραχώρηση του χώρου τους.

Μπορεί να υπήρξε "περιορισμένη" μετάδοση από άνθρωπο σε άνθρωπο ενός νέου κοροναϊού στην Κίνα και υπάρχει ενδεχόμενο να εξαπλωθεί ευρύτερα, προειδοποίησε  ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ).

Μια Κινέζα τέθηκε σε καραντίνα στην Ταϊλάνδη μετά την προσβολή της από μυστηριώδες στέλεχος κοροναϊού (οικογένεια ιών στην οποία ανήκει ο Sars), ανακοίνωσαν  οι αρχές της χώρας. Είναι η πρώτη φορά που εντοπίζεται τέτοιο κρούσμα εκτός της Κίνας.

"Η Ταϊλάνδη εντόπισε έναν πρώτο ασθενή που έχει προσβληθεί από τον κοροναϊό", ανακοίνωσε  ο υπουργός Υγείας της Ταϊλάνδης Ανουτίν Σαρνιβιρακούλ, διευκρινίζοντας ότι πρόκειται για μια Κινέζα ηλικίας 61 ετών.

Συνολικά 41 κρούσματα πνευμονίας έχουν καταγραφεί στην πόλη Βουχάν στην κεντρική Κίνα, τα οποία, σύμφωνα με προκαταρκτικά αποτελέσματα εργαστηριακών εξετάσεων που επικαλούνται τα κρατικά μέσα ενημέρωσης, μπορεί να οφείλονται σε ένα νέο στέλεχος κοροναϊού.

Μέχρι σήμερα μόνον ένας άνθρωπος έχει πεθάνει από τους 41 ανθρώπους που νόσησαν στην Βουχάν, η οποία έχει 11 εκατομμύρια κατοίκους.

"Από τις πληροφορίες που έχουμε είναι πιθανόν να υπάρχει περιορισμένη μετάδοση από άνθρωπο σε άνθρωπο, ενδεχομένως μεταξύ μελών μιας οικογένειας. Ωστόσο είναι πολύ σαφές αυτήν τη στιγμή ότι δεν έχουμε συνεχή μετάδοση από άνθρωπο σε άνθρωπο", δήλωσε η προσωρινή επικεφαλής της μονάδας του ΠΟΥ πρωτοεμφανιζόμενων νόσων Μαρία Φαν Κέρκχοβε σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε στη Γενεύη.

Ο ΠΟΥ προετοιμάζεται ωστόσο για το ενδεχόμενο να υπάρξει ένα ευρύτερο ξέσπασμα, σημείωσε η ίδια. "Ακόμη είναι πολύ νωρίς, δεν έχουμε σαφή κλινική εικόνα", πρόσθεσε και συνέχισε: "Είναι κάτι που εντοπίσαμε, είναι πιθανό, χρειάζεται να προετοιμαστούμε".

Οι κοροναϊοί είναι μια οικογένεια με μεγάλο αριθμό ιών που μπορούν να προκαλέσουν διάφορες ασθένειες στους ανθρώπους, στις περισσότερες περιπτώσεις όχι ιδιαίτερα σοβαρές, όμως κάποια στελέχη τους έχουν προκαλέσει μεγάλες επιδημίες, όπως ο Sars (Σύνδρομο Οξείας Αναπνευστικής Ανεπάρκειας) και ο Mers (Αναπνευστικό Σύνδρομο της Μέσης Ανατολής).

Η αξιωματούχος του ΠΟΥ σημείωσε επίσης ότι η υπηρεσία αυτή του ΟΗΕ έδωσε οδηγίες στα νοσοκομεία σε όλον τον κόσμο για τον έλεγχο λοιμώξεων στην περίπτωση εξάπλωσης του νέου ιού. Δεν υπάρχει συγκεκριμένη θεραπεία για τον νέο ιό, αλλά εξετάζονται διάφορα αντιιικά φάρμακα, η χρήση των οποίων μπορεί να "αναπροσαρμοστεί", κατέληξε η Φαν Κέρκχοβε.



ΑΠΕ

Για την αυτοκτονία της 18χρονης κόρης της, στις 4 Νοεμβρίου, λίγους μήνες μετά τον βιασμό της στη Ζάκυνθο μίλησε στην ιρλανδική Mirror, η Άννα Κρόου.

Η κοπέλα είχε πάει το περασμένο Καλοκαίρι στη Ζάκυνθο με φίλους για διακοπές. Εκεί, σύμφωνα με τη μητέρα, την πρώτη μέρα δέχτηκε διπλή επίθεση. Την πρώτη φορά ένας άνδρας την άρπαξε και προσπάθησε να την φιλήσει κι ένας άλλος κατάφερε να περάσει το χέρι του μέσα από το τζιν παντελόνι της, όμως εκείνη κατάφερε να ξεφύγει. Δύο βράδια αργότερα όμως, της έριξαν ναρκωτικά στο ποτό της και την βίασαν.

«Η Τζούλι που επέστρεψε σπίτι από την Ελλάδα, λειτουργούσε σε δύο διαφορετικά επίπεδα. Από τη μία πλευρά ήταν λειτουργική και από την άλλη ήταν καταρρακωμένη, προσπαθώντας να καλύψει τα κενά της μνήμης της, αφότου την νάρκωσαν και την βίασαν», αναφέρει η μητέρα. «Μας προειδοποίησε ο σύμβουλος στο κολέγιό της ότι θα έπρεπε να την παρακολουθούμε, καθώς βρισκόταν σε μία πολύ εύθραυστη κατάσταση».

Σύμφωνα με την ίδια, η Τζούλι ήταν βέβαιη ότι δεν επρόκειτο να εντοπιστεί ο βιαστής της. Αυτό είναι που την βασάνιζε, «την στοίχειωνε το τραύμα των όσων συνέβησαν και η σκέψη ότι δεν επρόκειτο ποτέ να της αποδοθεί Δικαιοσύνη», λέει η μητέρα. Η 18χρονη άφησε σημείωμα εξηγώντας τους λόγους που την οδήγησαν στην αυτοκτονία, αποκάλυψε η μητέρα, που δεν θέλησε να δώσει περισσότερες λεπτομέρειες. 



πηγή : tvxs

Η δίκη του προέδρου Ντόναλντ Τραμπ θα ξεκινήσει πιθανότατα την Τρίτη, 21 Ιανουαρίου, ανακοίνωσε απόψε ο επικεφαλής της πλειοψηφίας των Ρεπουμπλικανών στη Γερουσία, Μιτς ΜακΚόνελ.

Τα «προκαταρκτικά στάδια», όπως η ορκωμοσία των γερουσιαστών ενώπιον του επικεφαλής του Ανωτάτου Δικαστηρίου, μπορεί να ολοκληρωθούν από τα τέλη αυτής της εβδομάδας, σημείωσε ο ΜακΚόνελ μιλώντας σε δημοσιογράφους.

Οι επίσης Ρεπουμπλικάνοι γερουσιαστές Λίντσεϊ Γκρέιαμ και Μάικ Ράουντς εξήγησαν ότι το σχέδιο του ΜακΚόνελ για την δίκη εγγυάται ότι θα γίνουν ψηφοφορίες για την κλήτευση μαρτύρων και για το αν θα παρουσιαστούν νέες αποδείξεις στη Γερουσία.

Σύμφωνα με τον ΜακΚόνελ, και οι 53 Ρεπουμπλικάνοι γερουσιαστές στηρίζουν το σχέδιό του, με βάση το οποίο οι βουλευτές-κατήγοροι και η υπεράσπιση του Τραμπ θα παρουσιάσουν αρχικά τα επιχειρήματά τους. Θα ακολουθήσουν γραπτές ερωτήσεις από τους γερουσιαστές και κατόπιν οι δύο πλευρές θα μπορούν να προτείνουν τους μάρτυρες που επιθυμούν να καταθέσουν.

«Θα ψηφίσουμε (για το αν θα κληθούν μάρτυρες) την κατάλληλη στιγμή, αφού ακούσουμε τα επιχειρήματα. 51 γερουσιαστές θα αποφασίσουν ποιον να καλέσουμε», είπε. Πρόσθεσε ότι η πλειοψηφία των Ρεπουμπλικάνων δεν επιθυμεί να απορριφθεί η υπόθεση από την αρχή -όπως είχαν αφήσει να εννοηθεί ορισμένοι γερουσιαστές- και είπε ότι θα ακουστούν όλες οι φωνές και από τα δύο κόμματα πριν από τη λήξη της.

Με βάση το Σύνταγμα των ΗΠΑ, απαιτείται πλειοψηφία δύο τρίτων (67 ψήφοι) στη Γερουσία προκειμένου να καθαιρεθεί από το αξίωμά του ο πρόεδρος.


ΑΠΕ

Με ένα αναλυτικό σημείωμα η Χαριλάου Τρικούπου εξηγεί τους λόγους που ωθούν το κόμμα της αντιπολίτευσης στην απόφαση να μην ψηφίσει τον εκλογικό νόμο που προτείνει η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.

Το ΚΙΝ. ΑΛΛ. επισημαίνει ότι πιστεύει στην ανάγκη ύπαρξης ενός εκλογικού συστήματος με ευρεία αποδοχή που θα ενισχύει τη διαφάνεια και την αξιοπρέπεια του πολιτικού συστήματος και αναλύει τη δική του πρόταση.

Σύμφωνα με την ανακοίνωση το κόμμα επιθυμεί εκλογικό Νόμο που συνδυάζει αφενός την πολιτική σταθερότητα που έχει ανάγκη η χώρα, την εκλογική δικαιοσύνη και αναλογικότερη εκπροσώπηση των πολιτικών ρευμάτων, κι αφετέρου ενισχύει τον διάλογο και την συνεννόηση ανάμεσα στις πολιτικές δυνάμεις για τον σχηματισμό κυβερνήσεων συνεργασίας με προγραμματική σύγκλιση.

Όπως επισημαίνει: «Για τους λόγους αυτούς το Κίνημα Αλλαγής δεν ψήφισε τον νόμο για την εφαρμογή της απλής αναλογικής που έφερε η Κυβέρνηση του Σύριζα το 2016. Η πολυδιάσπαση που επιφέρει αυτό το εκλογικό σύστημα, οδηγεί σε αδυναμία σχηματισμού κυβέρνησης και σε διαλυτικά φαινόμενα στο πολιτικό μας σύστημα. Βέβαια ο κ. Τσίπρας δεν δίστασε δύο φορές να αξιοποιήσει τον Νόμο Παυλόπουλου (και το bonus των 50 εδρών) για να κυβερνήσει μαζί με τους ΑΝ.ΕΛ».

Το ΚΙΝΑΛ αναφέρει ότι η ολοκληρωμένη πρόταση που έχει καταθέσει εδώ υλοποιεί τους βασικούς στόχους περιλαμβάνοντας: ένα δικαιότερο και αναλογικότερο εκλογικό σύστημα με το εκλογικό bonus να δίδεται μόνο εάν το πρώτο κόμμα υπερβαίνει το 25% του εκλογικού σώματος. Για ποσοστό 25% δίνονται 20 έδρες bonus και από εκεί και πάνω για κάθε επιπλέον 1% μια έδρα. Με ανώτατο όριο συνολικού bonus τις 35 έδρες. Με αυτή την πρόταση αναγνωρίζουμε και σεβόμαστε την ετυμηγορία του Ελληνικού λαού, όταν με την ψήφο του εκφράζει την επιθυμία να αναδείξει ένα κόμμα σε αυτοδύναμη κυβέρνηση. Αλλιώς θα πρέπει να συγκροτούνται κυβερνήσεις συνεννόησης και προγραμματικής συνεργασίας, με ευρεία Κοινοβουλευτική και λαϊκή αποδοχή.

Στην πρόταση του το Κίνημα Αλλαγής εισηγείται την κατάτμηση των μεγάλων εκλογικών περιφερειών, ώστε να ενισχύεται η διαφάνεια, να αποτρέπονται φαινόμενα διαπλοκής και να καθίσταται ευδιάκριτη η σχέση των πολλών με τους εκπροσώπους τους καθώς και την διατήρηση του ορίου εισόδου ενός κόμματος στη Βουλή στο 3%, ώστε να μην έχουμε διαλυτικά φαινόμενα κατακερματισμού του πολιτικού μας συστήματος.

Ακόμη περιλαμβάνει τη δυνατότητα ψήφου για τους Έλληνες εκλογείς εξωτερικού, η οποία και ψηφίστηκε πρόσφατα με μεγάλη πλειοψηφία καθώς και μέτρα διαφάνειας για την χρηματοδότηση των κομμάτων.

«Ο έλεγχος των οικονομικών των κομμάτων και των εκλογικών δαπανών ασκείται από επιτροπή υπό την προεδρία Υποδιοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος, η οποία συγκροτείται κατά πλειοψηφία από ανώτατους δικαστικούς λειτουργούς. Στην επιτροπή αυτή μετέχει χωρίς δικαίωμα ψήφου και ο πρόεδρος της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής. Με αυτό τον τρόπο παύουν να είναι ελέγχοντες κι ελεγχόμενοι οι πολιτικοί. Υποχρεωτική ηλεκτρονική ανάρτηση των οικονομικών των κομμάτων στην ΔΙΑΥΓΕΙΑ. “Κόφτης” δαπανών σε περίπτωση υπέρβασης του προϋπολογισμού του κόμματος, ώστε να σταματήσει το φαινόμενο της δημιουργίας χρεών. Οι ιδιωτικές εισφορές άνω των 200 ευρώ δημοσιοποιούνται».

Το ΚΙΝΑΛ υποστηρίζει ότι «ο Νόμος που κατέθεσε η Ν.Δ. στην Βουλή, όχι μόνο δεν συνάδει με την δική μας πολιτική λογική, αλλά αντίθετα ουσιαστικά επαναλαμβάνει τον περιβόητο Νόμο Παυλόπουλου με το ληστρικό bonus των 50 εδρών. Εφαρμόζει το “άλλαξε ο Μανωλιός και έβαλε τα ρούχα του αλλιώς”.

Επιχειρεί μάλιστα η Ν.Δ. να αποπροσανατολίσει, υιοθετώντας την αρχιτεκτονική της πρότασής μας για το “κλιμακωτό bonus”. Αλλά με δύο βασικές ποιοτικές διαφορές:

α) Διατηρεί ως μέγιστο το bonus των 50 εδρών, αντί των 35 εδρών που προτείνουμε εμείς.

β) Προβλέπει ως βασικό bonus τις 20 έδρες για όποιον συγκεντρώσει το 25% των ψήφων, αλλά από κει και πέρα δίνει 1 έδρα πρόσθετο bonus για κάθε επιπλέον 0,5% εκλογικό ποσοστό (αντί του για κάθε 1% που προτείνουμε εμείς).

Έτσι η πρόταση της Ν.Δ. οδηγεί σε αυτοδύναμη κυβέρνηση για όποιο κόμμα συγκεντρώσει περίπου το 37% του εκλογικού συστήματος, ενώ η δική μας πρόταση απαιτεί ποσοστό άνω του 40,5%, ποσοστό σημαντικά υψηλότερο.

Μάλιστα αν το άθροισμα των ποσοστών των κομμάτων που δεν συγκεντρώνουν το 3% για την είσοδο στην Βουλή, είναι μεγαλύτερο του σημερινού, το πρώτο κόμμα μπορεί να επιτύχει αυτοδυναμία με το 36,5% των ψήφων. Ποσοστό λαϊκής μειοψηφίας που είναι ανεπίτρεπτο να οδηγεί σε λοινοβουλευτική πλειοψηφία.

Η Ν.Δ φέρνει αυτή την πρόταση ακολουθώντας πιστά την συντηρητική λογική των πλαστών αυτοδυναμιών, και του τεχνητού δικομματισμού. Λογική που συντηρεί την πόλωση και διχάζει τον λαό μας.

Επιχειρεί να επιβάλλει ένα τέτοιο σύστημα για να εκβιάσει και πάλι την ψήφο των πολιτών. Αλλά οδηγεί σε αδύναμες κυβερνήσεις λαϊκής μειοψηφίας, που αδυνατούν να προχωρήσουν στις αλλαγές που χρειάζεται σήμερα η χώρα και απλά αναπαράγουν τα αδιέξοδα.

Αυτή την λογική αυτή την πρόταση το Κίνημα Αλλαγής την αρνείται και την καταψηφίζει. Είναι ένα άδικο σύστημα που παραμορφώνει την λαϊκή βούληση, απαντά μόνο στις αγωνίες και τις φοβίες του κ. Μητσοτάκη και της Ν.Δ., αλλά δεν εξυπηρετεί της ανάγκες και τις προοπτικές του Ελληνικού λαού».

Το Κίνημα Αλλαγής τονίζει με νόημα ότι « οι επόμενες εκλογές θα γίνουν με την απλή αναλογική. Ούτως ή άλλως δεν υπάρχον οι 200 ψήφοι για να αλλάξει άμεσα ο εκλογικός νόμος όπως επιβάλλει το Σύνταγμα. Ο κ. Μητσοτάκης με την επιμονή του στις πλαστές αυτοδυναμίες “ανοίγει τον ασκό του Αιόλου”. Ας γνωρίζουν όλοι πολύ καλά ότι ο Ελληνικός λαός έχει την γνώση και τον τρόπο με την έκφρασή του στις εκλογές να ακυρώσει τόσο τα σενάρια της ακυβερνησίας, όσο και αυτά που επιχειρούν να τον διχάσουν και να εκβιάσουν την ψήφο του». Και καταλήγει: «Η απάντηση στις εκλογές. Όπου η αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών θα ανοίξει τον δρόμο για διαφορετικές, για προοδευτικές λύσεις, με το Κίνημα Αλλαγής Πρωταγωνιστή».

Από ΕΦ.ΣΥΝ. με πληροφορίες του ΑΠΕ

Στις 20 Ιανουαρίου αναμένεται να ξεκαθαρίσει το τοπίο στον ΟΤΕ, όπου την τελευταία περίοδο υπήρξαν κινητοποιήσεις των εργαζομένων για εργασιακά ζητήματα, με αιχμή την απόλυση έξι εργαζομένων.

Τη Δευτέρα 13/1 πραγματοποιήθηκε τριμερής συνάντηση στο Υπουργείο Εργασίας, για την οποία το βράδυ της ίδιας ημέρας η ΟΜΕ-ΟΤΕ, αναφέρθηκε με ανακοίνωσή της.

Σύμφωνα με την ομοσπονδία: «Στο Υπουργείο Εργασίας, σήμερα, παρουσία της Γενικής Γραμματέως Άννας Στρατινάκη και του Γενικού Διευθυντή Κώστα Αγραπιδά, συζητήθηκε το αίτημα της ΟΜΕ-ΟΤΕ για τριμερή συμφιλιωτική συνάντηση για το θέμα των απολύσεων στον ΟΤΕ.  Η ΟΜΕ-ΟΤΕ επεσήμανε ότι οι απολύσεις των έξι φυλάκων συναδέλφων μας ήταν απολύτως αδικαιολόγητες, εκδικητικές για το γεγονός ότι δεν συμμετείχαν στο πρόγραμμα εθελουσίας εξόδου της επιχείρησης και καταχρηστικές στο σύνολό τους.

Ο ΟΤΕ υποστήριξε χωρίς να αιτιολογήσει την άποψή του ότι δεν θα μπορούσε να απασχολήσει περαιτέρω τους έξι συναδέλφους μας, γεγονός ωστόσο που τελικά εξαναγκάστηκε να πράξει, λέγοντας ότι ήταν πλεονάζον προσωπικό, μετά από αίτημα του Υπουργείου προς τη Διοίκηση του ΟΤΕ. Ο ΟΤΕ δεσμεύτηκε ότι μέχρι τη Δευτέρα, 20 Ιανουαρίου 2020, θα εξετάσει και θα απαντήσει αν μπορεί να απασχολήσει τους συναδέλφους σε θέσεις εργασίας».

Τέλος, η ΟΜΕ-ΟΤΕ επισημαίνει πως: «Η θέση μας παραμένει αδιαπραγμάτευτη: σε μια υπερκερδοφόρα επιχείρηση είμαστε απολύτως ενάντιοι στις απολύσεις εργαζομένων.Ο ΟΤΕ οφείλει να επανεξετάσει τη θέση του όπως σωστά επισήμανε το Υπουργείο Εργασίας. Η σημερινή θέση του Υπουργείου Εργασίας είναι μια πρώτη επιτυχία των αγώνων μας και της συμμετοχής των συναδέλφων σ’ αυτούς. Στην τριμερή σήμερα, παρευρέθηκαν και παρενέβησαν υπέρ των απολυμένων εκπρόσωποι από τη ΓΣΕΕ,το ΕΚΑ και τον ΠΑΣΕ-ΟΤΕ, μέλη του οποίου είναι οι συνάδελφοι που έχουν απολυθεί».

Συνάντηση ΟΜΕ-ΟΤΕ με Α. Τσίπρα

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας, θα έχει την Τετάρτη 15 Ιανουαρίου, συνάντηση με την Ομοσπονδία Εργαζομένων ΟΤΕ. Η συνάντηση θα πραγματοποιηθεί στις 11:00 στα γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ.

Δηλώσεις Μ. Τσαμάζ

Προσωπικό μήνυμα προς όλους τους εργαζομένους του Ομίλου ΟΤΕ, απηύθυνε ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του Ομίλου, Μιχάλης Τσαμάζ, σε συνέχεια της πολυήμερης απεργίας των εργαζομένων, δίνοντάς τους ο ίδιος την εικόνα για την πορεία και το μέλλον της εταιρείας. «Ακούγονται πολλά για τις αλλαγές που θα έρθουν στην εταιρεία μας. Πάντα σας μιλούσα ανοιχτά και με ειλικρίνεια. Θέλω λοιπόν και τώρα να ενημερωθείτε από εμένα. Γιατί το μέλλον της εταιρείας μας, μας αφορά όλους, άμεσα», ανέφερε στο μήνυμά του ο κ. Τσαμάζ.

Ο κ. Τσαμάζ σημείωσε μεταξύ άλλων, ότι δεν υπάρχει κανένας λόγος ανησυχίας για τους εργαζομένους, καθώς όλοι παραμένουν μέλη της μεγάλης οικογένειας του ΟΤΕ, ότι θα αποκτήσουν μεγαλύτερη αυτονομία, ευελιξία και αποτελεσματικότητα στην εργασία, ότι οι ρόλοι τους θα αναβαθμιστούν, ότι θα δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας και ότι θα ανοιχτούν νέες αναπτυξιακές προοπτικές για το προσωπικό. Ειδικά η νέα γενιά του Ομίλου ΟΤΕ θα έχει τη δυνατότητα να εξελίσσεται, εκτός από επαγγελματικά, και μισθολογικά στα πρότυπα μιας σύγχρονης εταιρείας.

Κλείνοντας το μήνυμά του, ο επικεφαλής του ΟΤΕ, είπε: «Ο ΟΤΕ κατάφερε να διατηρήσει την εργασιακή ειρήνη την τελευταία δεκαετία, εν μέσω συνεχόμενων αλλαγών και μεταρρυθμίσεων. Δυστυχώς, κατά τη διάρκεια των γιορτών βρεθήκαμε αντιμέτωποι με μία πρωτοφανή απεργία διάρκειας τριών εβδομάδων, που ταλαιπώρησε τους πελάτες μας και επηρέασε το επίπεδο των υπηρεσιών μας, ζημιώνοντας την εικόνα μας και τους εργαζομένους. Αντιμετωπίσαμε πρωτοφανείς πρακτικές συκοφαντίας, ψεύδους, απειλών σε προσωπικό επίπεδο, με αποκορύφωμα την άνανδρη επίθεση στην οικογενειακή μου κατοικία. Είναι επίσης πρωτοφανές ότι η ηγεσία της ΟΜΕ ΟΤΕ δεν καταδίκασε την επίθεση αυτή με σαφή και κατηγορηματικό τρόπο. Η διοίκηση του ΟΤΕ πάντα επιδιώκει τον διάλογο με τους εκπροσώπους των εργαζομένων. Σε καμία όμως περίπτωση ο ΟΤΕ δεν θα επιστρέψει σε καθεστώς οργανισμού δημοσίου με νοοτροπίες παρελθόντος! Είμαστε μία σύγχρονη ιδιωτική εταιρεία τεχνολογίας και τέτοια θα παραμείνουμε!».

Και κατέληξε: «Είναι προς όφελος όλων, να προχωρήσουμε στις απαιτούμενες αλλαγές και να αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις με συνεργασία και εμπιστοσύνη. Είμαι σίγουρος ότι θα τα καταφέρουμε. Με πίστη, πάθος, δέσμευση και με όχημα την τεχνολογία, θα συνεχίσουμε όλοι μαζί να φτιάχνουμε έναν κόσμο καλύτερο για όλους. Το μέλλον της εταιρείας εξαρτάται από όλους μας».



πηγή ΕΡΤ